Zaproś
Zaproś znajomych
Zaproś znajomych
Powiązane wydarzenia
Powiązane wydarzenia
Moim Zdaniem zaktualizował zdjęcie wydarzenia Dzień pamięci ofiar chrystianizacji Słowian.
Aktualności
Czy wiara rodzima w ogóle uznaje sens czegoś takiego jak modlitwa za zmarłych?
Wiedźma
.
Świętomira wiedzę o Bogach, o Nawii, o duchach Przyrody, o duchach
Przodków, o ziołach, leczeniu i zaklęciach otrzymała od babki. Jej matka
Miłosława już nie żyła. Miłosława nie chciała uczyć się od swej matki,
babki Świętomiry, wiedzy przechowywanej przez wiedźmy – strażniczki
wiary, wiedzy i tradycji Praojców. Miłosława bała się ludzi w habitach.
Od kilku pokoleń już, od czasu okrutnego stłumienia pamiętnego buntu
przeciwko nowej, obcej i niechcianej wierze pod wo...
Moim Zdaniem utworzył wydarzenie.
Wyższą władzą utalentowany,
Świętowit nazywany wieloma imionami,
Książę bogów z czterema twarzami,
Celny łucznik, o sławny,
O kochanek Zwycięstwa,...
Podołaj ludzkie biady,
Zniszcz wysłanników Mary,
Zapal wśród ich pożary!
Wracają nasi Bogowie
Wraca Święta Wiara
A wam – znad Jordanu
Od Naszej Ziemi wara
Odbudujemy Chramy
I święte kupiszcza
A jahwistyczne budowle
Obrócimy w zgliszcza
Nie będzie nam Nad Polską
Jahwe triumfował
Nam będzie nasz Słowiański
Panteon patronował
Powrócą Święte Gaje
Z naszymi Bogami
Polska będzie Słowiańska
Będziem Poganami
Modlitwa do Świętowita
(Autor wiersza – Jaksar)
O zbruczański Świętowicie,...
Ojców naszych tyś Bożyszcze,
Tyś świadectwem starej Wiary,
Jak te Dęby co tu stały.
Stały Dęby stały Gaje,
Wyznaczały los Rodzaje,
Dziewki tańcem i śpiewami,
Obdarzały je żertwami.
Kiedy Mieszko wraz z obcemi,
Chciał budować tu świątynię,
Ojce nasze uwierzyli,
Ze tu będą Ciebie czcili.
Zapalili czarne znicze,
Odebrali Zercom życie,
Tam gdzie Chramy są kościoły,
Stoją też biskupie dwory.
Nim Kościoły zbudowali,
Wołchów, Ojców wymordowali,
Swięte Dęby popalili,
Krzyże swoje postawili.
Swięte Gaje wytrzebione,
Bogi nasze wypędzone,
Wierzyć każą w martwe ciała,
Tak wygląda Sławia cała.
Lecz gdy już nadzieja krucha,
Rozum, Serca się nie słucha,
W nurtach rzeki odrodzona,
Wraca Wiara wypędzona.
O Zbruczański Świętowicie,
Tyś jest znów NASZE Bożyszcze !
Tyś świadectwem Wiary starej !
Tyś nadzieją Sławii całej !
Skarga Świętowita
Ludu, mój ludu cóżem ci uczynił?
czemem zasmucił, albo czem zawinił?
Tyś mnie powołał w poezji ekstazie,...
a potem strzaskał na kamiennym głazie.
Ludu, mój ludu cóżem ci uczynił?
czemem zasmucił, albo czem zawinił?
Tyś mnie ustroił w poczwórne oblicze,
potem zatopił i zagasił znicze…
Jam jest Świętowit – Bóg wasz z woli ludu,
bez rzymskiej sakry, bez obcego cudu,
Wyrosły z mitów i wieków otchłani,
jam nie jest produkt ciemnogórskiej pani!
Drżyjcie kuglarze, niewolnicy krzyża…
Wiara praojców znów się ku nam zbliża!
Trzeszczą dogmaty, pękają witraże…
Nasz Bóg – Świętowit – wychyla swe twarze!
