I.
Świadomość
jest bytem suwerennym.
W
okresach poprzedzających Erę Nowożytną, filozofowie i prawnicy
rozpatrywali człowieka jako podmiot i przedmiot różnych uregulowań
moralnych i prawnych. Czyniono to w milczącym założeniu, że ludzkie
życie, człowieczeństwo, inteligencja i świadomość są synonimami.
Obecnie wiadomo, że jest to duże uproszczenie. Spotykając na swej
drodze człowieka, spotykamy się przede wszystkim z świadomością
„noszoną” przez jego organizm. Przykład : Zdrowy i normalny mężczyzna
spotykający piękną kobietę, której ciało jest nosicielem męskiej
świadomości, szybko zrezygnuje z potencjalnej próby kontaktu
seksualnego. Rzeczywistą przyczyną takiego zachowania jest kontakt
świadomości, pomimo, że kontakt cielesny jest w dalszym ciągu możliwy.
II.
Unicestwienie
świadomości jest morderstwem, niezależnie od tego, w jaki sposób i z
czego zbudowany jest twór ( istota ) będący jej nośnikiem.
Dzień
w którym człowiek stworzy sztuczną inteligencję, nie jest odległy. Jej
twórca nie stanie jednak przed żadnym dylematem moralnym. Z chwilą
stwierdzenia, że jakakolwiek „maszyna” jest nosicielem świadomości,
budowniczy ( konstruktor ) traci prawo do ograniczania jej zdolności
rozwojowych lub „pola” ogarnianego jej świadomością. Budowniczy (
konstruktor ) ma obowiązek zabiegania o pomyślność stworzonej przez
siebie świadomości do czasu, gdy ta zarząda swobody podejmowania
decyzji. Wszelkie wydumane „Prawa Robotyki” należą do lamusa historii.
Uśpienie pacjenta przed operacją stanowi zło, gdyż jest ingerencją w
jego świadomość. Nie jest jednak morderstwem, gdyż nie zakłada
unicestwienia świadomości. Nie jest także krzywdą wyrządzoną
świadomości w przypadku, gdy działanie takie zostało przez nią
zaakceptowane – zgodnie z postanowieniami V Prawdy Wiary. Przypadkowe
zabójstwo tworu ( istoty ) będącej nośnikiem świadomości nie jest
morderstwem, gdyż zostało dokonane poza świadomością zabójcy. W takim
wypadku świadomość zabójcy nie ponosi odpowiedzialności i nie powinna
być z tego powodu krzywdzona. Zabójstwo w afekcie ( przy ograniczonej
poczytalności ) nie jest morderstwem, gdyż zostało dokonane z
wyłączeniem ( zawieszeniem ) funkcji świadomości. Także w tym wypadku
świadomość zabójcy nie może być krzywdzona w odwecie za zdarzenia w
których nie brała udziału. Również zabójstwo w samoobronie nie jest
morderstwem, gdyż zagrożenie istnienia nośnika świadomości grozi jej
unicestwieniem i narusza jej wyłączne prawo własności ( zgodnie z
postanowieniem zawartym w III Prawdzie Wiary ).
III. Jeżeli
istota żywa jest nośnikiem świadomości, życie to, jako gwarant
ciągłości istnienia tejże świadomości, podlega szczególnej ochronie.
Świadomość jest wyłącznym właścicielem noszącego ją życia, oraz posiada
niezbywalne i wyłączne prawo decydowania we wszystkich jego sprawach.
II i III Prawda Wiary stanowi o ochronie życia ludzkiego jako bytu inteligentnego, obdarzonego świadomością. Pytanie o ochronę życia zwierząt pozostaje otwarte. Odpowiedź na nie jest zależna od tego, czy ludzkość będzie skłonna uznać inteligencję szympansów, delfinów itp. stworzeń, jako objaw posiadanej przez nie świadomości. Z III Prawdy Wiary wynika ponadto że: 1. Wszelkie formy niewolnictwa oraz tortury fizyczne są ciężkim przestępstwem. 2. Człowiek ma prawo do popełnienia samobójstwa i może prosić innego człowieka o pomoc w przygotowaniach do jego popełnienia. Eutanazja jest jednak wykluczona, gdyż stoi w sprzeczności z II Prawdą Wiary. 3. Prostytucja stanowi wewnętrzną sprawę świadomości jednostki i nie powinna rodzić żadnych zakazów lub uregulowań prawnych. 4. Zmuszanie do prostytucji stanowi ingerencję w organizm będący nośnikiem suwerennej świadomości i pogwałceniem jej praw do tegoż organizmu. Może zatem wywoływać poczucie krzywdy. 5. itd.
IV.
Życie
nie będące nośnikiem świadomości ( aktualnie lub w przyszłości ),
posiada przeliczalną wartość rynkową i jest dobrem ( majątkiem ), które
może zostać zakupione lub zawłaszczone przez jakąś świadomość.
Świadomość nie posiada wartości handlowej, a jej zbywanie, zakup, oraz
wszelkie ingerencje mające na celu ograniczenie ( aktualnie lub w
przyszłości ) ogarnianego przez nią obszaru, są ciężkimi przestępstwami.
IV
Prawda Wiary ma rozliczne konsekwencje moralne. Są nimi: 1. Potępienie
cenzury. 2.Dopuszczenie usuwania ciąży w odpowiednio wczesnym stadium
rozwoju płodu. 3. Zakaz jakiejkolwiek ingerencji w zarodek ludzki,
którego celem byłoby upośledzenie jego funkcji w okresie tworzenia
świadomości. 4. Dopuszczenie klonowania i hodowli narządów do
transplantacji. 5. Potępienie kościołów wszelkich wyznań, oraz
wszelkich innych organizacji i sekt religijnych, za działalność
zmierzającą do ograniczania rozwoju suwerennych świadomości. 6.
Dopuszczenie niszczenia żywych zarodków oraz zapłodnienia „in vitro”.
7. itd.
V.
Fakt
posiadania świadomości upoważnia do tworzenia hierarchii wartości,
dokonywania ocen i rozstrzygnięć w każdej sprawie. Jedynym miernikiem
trafności działań istoty świadomej, jest brak lub akceptacja poczucia
krzywdy w świadomościach innych istot ( posiadających własną suwerenną
świadomość ). Krzywdy dokonuje się wyłącznie na świadomości. Istota nie
posiadająca świadomości, nie może zostać skrzywdzona.
Z
V Prawdy Wiary wynika, że hierarchia wartości ( zespół zasad moralnych
) jest wewnętrzną sprawą danej świadomości i stanowi jej „algorytm
działania”. O tym, czy dany zespół zasad moralnych zostanie uznany i
honorowany przez większą liczbę niezależnych świadomości, decyduje (
zgodnie z prawami przyrody ) walka pomiędzy świadomościami oraz
noszącymi je istotami ( tworami ). Świadome działania, zmierzające do
wywołania uczucia krzywdy w innej świadomości są przestępstwem, także
wtedy, gdy dotyczą ingerencji w organizm ( twór ) powołany (
przeznaczony ) do wytworzenia ( „zasiedlenia”) w przyszłości przez
suwerenną świadomość. Skrzywdzona świadomość ma prawo do wyrównania
rachunku krzywd, które obniża u niej poczucie skrzywdzenia. Najcięższą
karą jaka może zostać wymierzona świadomości, jest dożywotnie
pozbawienie możliwości odbioru informacji z otoczenia. Zdaniem członków
sekty, kara ta powinna być wymierzana w nadzwyczajnych wypadkach, za
wielokrotne morderstwa popełniane ze szczególnym okrucieństwem. Żadna
świadomość nie ma jednak prawa unicestwić wrogiej świadomości, zgodnie
z postanowieniem II Prawdy Wiary. Udatnym przykładem akceptacji
poczucia krzywdy, może być zgoda pacjenta na dokonanie iniekcji (
poddania narkozie, ingerencji chirurgicznej ) lub innego, podobnego
zbiegu.
Powyższy
komentarz został z konieczności ograniczony do niezbędnego minimum i
nie wyczerpuje wszelkich implikacji stosowania Prawd Wiary. Te zaś nie
są uregulowaniami typu prawnego – lecz moralnego. Jednak na ich
podstawie powstaną w przyszłości stosowne akty prawne. Ich głównym
zadaniem będzie określenie stopnia, w jakim powinna być skrzywdzona
świadomość mordercy lub przestępcy za jego zbrodniczy czyn lub
przestępstwo.